زبان فارسی رمز هویت ملی ما ایرانیان است[1]. اهمیت و جایگاه زبان فارسی در تعیین هویت ملی و تحکیم وحدت وفاق اجتماعی بر کسی پوشیده نیست. این زبان حامل فرهنگ کهنسال و دیرپای ایرانی و اسلامی است. هزاران اثر ادبی ...
بیشتر
زبان فارسی رمز هویت ملی ما ایرانیان است[1]. اهمیت و جایگاه زبان فارسی در تعیین هویت ملی و تحکیم وحدت وفاق اجتماعی بر کسی پوشیده نیست. این زبان حامل فرهنگ کهنسال و دیرپای ایرانی و اسلامی است. هزاران اثر ادبی و علمی به این زبان نگاشته شده و حوزه‌ی نفوذ آن علاوه بر فلات ایران تا شبه‌قاره هند، کشورهای آسیان میانه، آسیای صغیر، بین‌النهرین و کشورهای ساحلی خلیج فارس گسترده است. به تصریح قانون اساسی، زبان فارسی، زبان رسمی ایران محسوب می‌گردد؛ زبانی که پیوستگی‌هایِ تاریخیِ استوار دارد و برای بیان ظریف‌ترین و عمیق‌ترین اندیشه‌ها، احساسات و عواطف دارای بنیه‌ی حیاتی بی‌نظیری است.
«زبان»، این عنصر اساسی تحکیم ملیت و وحدت، از آن جهت که جنبه‌ی رسمی به خود می‌گیرد، محتاج نگهبانی، حراست و قانون‌گذاری برای تقویت و گستردگی دامنه و شمول است. دستیابی به این مهم مستلزم فعالیت‌های همه‌جانبه و سنجیده‌ای است تا بتوان در سایه‌ی آن این درخت کهن و تنومند را از آفات مصون داشت و در بهبهود، ارتقاء و افزایش ثمره‌ی آن کوشید. بر این اساس به وجود مرکز یا تشکیلاتی مقتدر و متخصص نیاز است تا با بهره‌گیری از مجموعاً تلاش‌ها و تحقیقاتی که در عرصه‌های گوناگون زبان و ادبیات صورت می‌گیرد، با تعاطی افکار و تضارب آراء به نظریه‌ای واحد و عاری از تشتت و اختلاف رسید. تأسیس «فرهنگستانِ زبان و ادبِ فارسی» توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی در راستای نیل به این هدف صورت گرفته است.
[1]. از سخنرانی مقام معظم رهبری در دیدار با میهمانان شرکت‌کننده در مجمع بین‌المللی استادان زبان و ادب فارسی، شنبه 16 دی‌ماه 1374.
